a) mają silną i skuteczną barierę między przełykiem i żołądkiem, a mięsień przełyku nie jest wystarczająco silny by obejść tę barierę, co jest niezbędne by wymiotować.
Schemat tej blokady:
(to niebieskie to właśnie ta blokada)
I ostatni schemat, który przedstawia otwarty i zamknięty przełyk u szczurów:
b) wymiotowanie wymaga aby oba mięśnie przepony działały niezależnie od siebie, co jest niemożliwe u szczurów.
c) szczury nie mają złożonej budowy połączeń nerwowych w pniu mózgu oraz pomiędzy tym pniem a wnętrznościami, które koordynują działanie mięśni odpowiedzialnych za wymiotowanie.
Dobra, wiadomo że ogonki nie wymiotują, wiemy też dlaczego, ale jak w takim razie radzą one sobie z kwestią zatruć pokarmowych? Jak się okazje mają kilka sposobów:
a) Jedną z nich jest nauka unikania pokarmów. Kiedy dostają (napotykają) nowy pokarm próbują tylko trochę i jeśli sprawia że źle się czują, skrupulatnie unikają go w przyszłości, używając w tym celu swoich najwrażliwszych zmysłów czyli węchu i smaku.
b) Inną strategią jest pica, konsumpcja materiałów które nie są pożywieniem, np. gliny w przypadku nudności. Glina łączy niektóre toksyny w żołądku, co pomaga w osłabieniu działania toksyn na organizm szczura.
Zwracanie pokarmów a wymioty
Szczury nie wymiotują, ale mogą zwracać pokarm. Wydawałoby się, że te dwa procesy to w istocie to samo, ale tak nie jest. Wymioty to proces aktywny, w który zaangażowane są różne mięśnie i układ nerwowy,a zwracanie to bierny proces polegający na samoistnym dostaniu się niestrawionego pokarmu z żołądka do przełyku.
Dławienie się i problemy oddechowe mylone z wymiotami
Z wymiotami u szczurów są mylone dwie inne przypadłości - dławienie się, będące problemem z przełykaniem i problemy z oddychaniem:
a) Dławienie się, czyli problem z przełykaniem:
Objawy: naprężanie się szczura, dociąganie przez niego brody w stronę gardła, kładzenie uszu po sobie, ślinienie się, pocieranie pyszczka łapkami bądź wycieranie go w najbliższe przedmioty.Trudności z przełykaniem mogą na pierwszy rzut oka przypominać wymioty ponieważ częściowo strawione jedzenie może wydostawać się przez pyszczek, nie jest to jednak wymiotowanie.
Pamiętaj! Dławienie się to stosunkowo rzadka (zdarza się to naprawdę rzadko) i niegroźna przypadłość (o ile szczur może oddychać to jest w stanie sam sobie z tym poradzić), ale poważne przypadki dławienia się trzeba koniecznie zabrać ogonka do weterynarza!
b) Problemy oddechowe:
Objawy: dławienie się, krztuszenie, walka o oddech, kremową lub jasnobrązowa wydzielina podobną do piany wydostająca się z pyszczka szczura.
Pamiętaj! Ta pianopodobna wydzielina to nie zawartość żołądka, ale śluz z płuc który został „ubity” do postaci piany. Jest to symptom oznaczający problemy z układem oddechowym a nie zwracanie czy wymiotowanie. Z poważnymi problemami oddechowymi trzeba jak najszybciej zabrać szczura do weterynarza!
