Oswajanie

Szczurki bardzo szybko przyzwyczajają się do człowieka. Aby osiągnąć  przyjaźń z tym zwierzątkiem należy postępować cierpliwie. W pierwszy dzień w terrarium nie powinno się wyjmować szczurka, przeżył on bowiem coś bardzo stresującego, najpierw jakaś wielka ręka wyjęła go z dotychczasowego mieszkania oddzielając od innych szczurków potem siedział w ciemnym pudełku które ciągle się trzęsło a gdy już ujrzał światło dziennie znalazł się w zupełnie innym obcym miejscu.

Odmiany szczurów

Przyjęło się, że kryteriami oceny szczura są następujące cechy:
a) kolor oczu,
b) kształt uszu,
c) rodzaj okrywy włosowej (lub jej braku),
d) barwa futerka
e) obecne na futerku znaczenia
(główne np. hooded + dodatki np. with button).

1. Kolory oczu

2. Uszy

3. Rodzaj sierści

• Standard: włos krótki, gładki, pokrywający gęsto całe ciało.
• Rex: włos skręcony, brak włosów prostych, faliste wibrysy.
• Double rex: włos krótszy niż u rexów, obszary kręconego włosa przeplatają się z łysinkami.
• Velveteen: bez włosów prostych, sierść dłuższa, pofalowana.
• Long hair (Harley): długi włos futerka, który może łączyć się z innymi rodzajami, np. Long hair rex.
• Satin: włos cieńszy i dłuższy, miły w dotyku, z charakterystycznym (satynowym) połyskiem; może występować z każdą odmianą sierści. 
• Fuzz: szczurek bezwłosy, pokryty jedynie delikatnym meszkiem. 
• Sphinx: odmiana bezwłosa, ewentualnie z leciutką szczecinką i delikatnymi wąsami.

4. Barwa futerka

5. Znaczenia

6. Tworzenie nazwy szczura
A. Imię
B. Nazwa hodowli*
C. Rodzaj budowy uszu**
D. Rodzaj futerka
D. Kolor oczu***
F. Barwa sierści
G. Nazwy znaczeń na sierści
* jeśli szczur nie pochodzi z hodowli można pominąć
**jeśli standard można pominąć
***jeśli czarne można pominąć


Przykład

KUYUNI of Anahata
ur. 25.02.2010
dumbo, standard, black, russian blue, self


7. Wielkość

• Standard
• Dwarf

8. Ogon

• Standardowy ogon
• Tailless: szczury bez ogonów, w Polsce hodowla zabroniona ze względu na obniżony komfort życia (trudności z równowagą i oddawaniem ciepła).

Zakup

1. Przeczytaj, zastanów się, zanim podejmiesz decyzje:

• są zwierzętami stadnymi, powinny być trzymane minimum parami (oczywiście w sensie dwóch zwierzaków tej samej płci bądź kastrowanych) - samotne są nieszczęśliwe
• trzeba im poświęcać dużo uwagi - nie wolno zostawiać ich samym sobie i zaniedbywać (co tyczy się każdego zwierzęcia zresztą)

• wymagają dużej klatki (co nie obliguje do zaniechania wypuszczania z niej);
• szczury z reguły prowadzą nocny tryb życia - istnieje więc duże prawdopodobieństwo nocnego hałasowania;
• szczury nie mogą być żywione "byle czym" (np. resztkami ze stołu opiekuna) - wymagają zbilansowanej karmy i urozmaiconej diety;
• w razie choroby szczurka (a te zdarzają się często) trzeba być przygotowanym na duże wydatki i trudności w znalezieniu odpowiedniego weterynarza specjalizującego się w gryzoniach, zwłaszcza szczurach (lekarz nie znający specyfiki gatunku może nieświadomie wyrządzić więcej szkody niż pożytku, nawet mimo szczerych chęci pomocy - oczywiście nie można powiedzieć, że każdy, ale i takie przypadki się zdarzały);
• nie mogą być trzymane nieustannie w klatce - powinny być wypuszczane i trzeba się liczyć z (nieraz kosztownymi) zniszczeniami - najlepiej przemyślnie zapobiegać (czyli zabezpieczać pomieszczenie, w którym szczur porusza się swobodnie), ponieważ może się skończyć szkodą nie tylko dla naszych rzeczy ale i dla samego zwierzątka (z ciężkimi zranieniami i śmiercią włącznie, dlatego niezwykle użyteczna jest tutaj wyobraźnia);
• szczury wydzielają specyficzny zapach, który dla niektórych osób może być drażniący lub nawet uczulający (zwłaszcza w przypadku samców - mają ostrzejszy zapach niż samiczki i nieustannie znaczą terytorium) – uczulający może też być sam mocz lub łupież samców, również sama szczurza sierść;
• zasadniczo (co trzeba koniecznie wziąć pod uwagę) nie ma dwóch takich samych istot - co za tym idzie dwa szczurki mogą diametralnie się od siebie różnić charakterami, upodobaniami żywieniowymi czy ulubionymi rozrywkami - trzeba się z tym liczyć, że każdy jest inny i dostosowywać warunki życia do tych indywidualnych potrzeb;
• i przede wszystkim: szczur (jak każde inne żywe stworzenie) nie jest zabawką - wymaga uwagi i troskliwej opieki odpowiedzialnego opiekuna!
• jeśli ktoś mocno angażuje się emocjonalnie w relacje ze swoimi pupilami (w moim przypadku właśnie tak jest i pewnie znajdzie się sporo osób, które podzielają moje podejście), śmierć każdego z naszych małych podopiecznych (myślę, że mogę śmiało powiedzieć: przyjaciół) może okazać się niezwykle bolesnym doświadczeniem, z którym może nie być łatwo sobie poradzić. to chyba też bardzo istotne, zwłaszcza, że szczurki tak naprawdę długo nie żyją..
• przy szczurach trzeba mieć oczy dookoła głowy i być przygotowanym na to, że mogą zdarzać się rzeczy, których nie sposób przewidzieć (mam tutaj na myśli głównie wypadki) - chociaż staramy się wszystko przewidzieć i zabezpieczyć, szczur może nagle zrobić sobie w jakiś sposób krzywdę w miejscu, o którym nawet nie pomyśleliśmy, że może stanowić jakiekolwiek zagrożenie.. również chwila naszej nieuwagi może mieć nieprzyjemne konsekwencje, czasem nawet tragiczne (upadki, przygniecenia..).
• opinie i przesądy dotyczące szczurów - trzeba wziąć pod uwagę fakt, że nie każdy jest w stanie zaakceptować szczura jako zwierzę domowe, przyjaciela człowieka. Wiele osób się brzydzi, wiele osób się zwyczajnie boi. To chyba o tyle istotne, że takie osoby mogą żyć bezpośrednio w otoczeniu miłośnika szczurów - np. członkowie rodziny.
• szczury są zwierzętami drapieżnymi, trzymanie ich w domu np z chomikiem, może zakończyć się katastrofą
• nie należy kupować szczurów, jeżeli będą miały żyć w w wiecznym stresie ze względu na pozostałe zwierzęta domowe, takie jak łowne koty, chyba że mamy możliwość odizolowania takich zwierząt

2. Koszty utrzymania - żywienie, leki, weterynarz

• wydatki jednorazowe: klatka, pojdełko, transporter, miseczka, jakies zabawki ok. 200 zl
• stałe: jedzenie, ściółka ok. 10-20 zl na miesiąc
• choroby, weterynarz - Zakładam, że szczurek w ciągu pierwszego roku nie zachoruje na nowotwór, ani na nic poważnego. W ciągu 1 roku życia ogonka trzeba mieć co miesiąc 50 zł w rezerwie, które można wydać na leczenie ogona (drapanie sie z powodu pasożytów załapanych z trocin, przeziębienie etc). W 2 roku życia (i później) może pojawić się potrzeba operacji, więc trzeba mieć "zabunkrowane" 200 zł. Oczywiście, nie wychodzi ta kasa nam co miesiąc i dla każdego, ale trzeba być przygotowanym na takie wydatki. (Osobiście polecam mieć ze 200-300 zł w np. euro - nie kusi, a nigdy nie wiemy, jak będziemy stać z finansami za np. rok). Jeżeli szczurki nie chorują, to wydatki są naprawde małe 
• wydatki awaryjne: samiczka ze sklepu jest w ciąży lub kupimy 2 ogonki różnej płci, wiec albo kastracja, albo druga klatka, albo młode jeśli chcemy je oba zostawić. Kastracja ok. 70 zl.

3. Płeć - kwestia upodobań własnych, samce mają jeden ,,-" znaczą teren.

4. Zakup - sklep czy hodowla a adopcja?

Szczury z hodowli są zadbane i oswojone, ale chorowite ponieważ nie mają jak się uodpornić oraz drogie i można kupić tylko 1 szczurka. Natomiast do sklepu łatwo się dostać, szczurki są tanie, nie trzeba czekać, ale szczurki nie są oswojone, można kupić chorego lub w ciąży.

Adopcja: Nie trzeba nawet wychodzić z domu, ani płacić za ogonka, oferuje się mu dom, można dostać zwierzątko nietypowej odmiany, ale najczęściej są chore lub po przejściach, bywają nieufne lub agresywne.

5. Jak poznać, że szczur jest zdrowy?

• Zwierzę jest ruchliwe(nie chorobliwie), ciekawe i grzeczne.
• Sierść jest gładka, błyszcząca, bez łysiejących miejsc.
• Oczy są błyszczące. Uszy i odbyt nie są pokryte wydzielinami lub posklejane.
• Na uszach nie widać strupów świadczących o występowaniu pasożytów.
• Pazurki i zęby są prawidłowo rozwinięte i ustawione.
• Zwierzę oddycha spokojnie, nie słychać żadnych świstów przy oddychaniu, a boki tułowia nie unoszą się nadmiernie. 

6. Jeden czy więcej

• Wariant I - Jeden szczur
   

Większość zaszczurzonych uważa że szczur nie może być sam - prawda czy mit?

To zależy, z której strony na to patrzeć - jeżeli ogonek zostaje sam na całe dnie bo np. jego właściciel/ka chodzi do pracy czy szkoły a i po powrocie nie ma dla futrzaczka zbyt wiele czasu, to kiepsko, będzie się nudził i trochę nawet może zdziczeć Ale jeżeli właściciel/ka spędza z ogonkiem duuużo czasu ( minimun 1-2 godz. dziennie), wypuszcza futrzaka na wybieg, bawi się z nim itd. to i samotny szczur może mieć ciekawe i radosne życie, wcale niegorsze od stadnego :)

• Wariant II  - dwie lub więcej samiczek
   

Połączenie samiczek przebiegnie pomyślnie jeżeli obie będą w tym samym, lub, jeżeli to niemożliwe, w podobnym wieku i najlepiej żeby były spokrewnione. Trzeba pamiętać że samiczki gdy dojrzeją, mogą się miedzy sobą gryźć, więc trzeba uważać, łącząc szczurze panienki.

 

• Wariant III - dwa lub więcej samców

Jeśli chodzi o samce to z nimi jest podobnie jak z samiczkami, tyle że szczurzy panowie też lubią się bić co u nich jest normalne, najpierw się biją a potem śpią razem.
W tym wariancie nie trzeba zwracać szczególniejszej uwagi na pokrewieństwo ogonków jak to było w przypadku samic, lecz tak samo trzeba uważać na łączenie szczurów w różnym wieku.   

• Wariant IV - Najbardziej ryzykowny, czyli stadko damsko-męskie

Ten wariant jest najbardziej ryzykowny, gdyż jak wiadomo łączenie szczurzych panów i pań skończy się małymi szczurkami, chyba że wykastrujemy samce, ale to zależy od właściciela.

Ta opcja wydaje się najciekawsza z przedstawionych a maleńskie szczuraski są słodziutkie, ale trzeba pamiętać że takich maluszków rodzi się w jednym miocie naprawdę sporo i później trzeba pomyśleć co z nimi - czy ma się miejsce na stadko czy trzeba poszukać im domu? Jeżeli wiemy że nie zatrzymamy całej ogoniastej hodowli to czy mamy komu je dać? Do adopcji? Jest takich wiele więc twoja nie będzie jedyna. Wypuścić na wolność? Mało prawdopodobne że dadzą sobie radę, choć oczywiście nie zaprzeczam, ale raczej szybko zdechną. Co więc robić?

Albo łączymy ze szczurciami kastratów albo... zrezygnujmy z tego wariantu

Zabawki dla szczurów.

1. Hakaczek
2. Tunel
3. Domki
4. Linki, chuśtawki, drabinki
5. Digging box
6. Smycz/szelki

Klatka, ściółka i akcesoria.

1. Klatka - powinna być dużych rozmiarów, najlepiej trzymać kilka osobników, szczury hodowane pojedynczo musza miec naprawde duzo kontaktu z człowiekiem. Nie są zbyt przyjazne wobec innych osobnikow swojego gatunku, najlepiej kupic od razu 2. Półki, drabinki, sznury i inne zabawki jak najbardziej mile widziane. Kołowrotki raczej sie nie nadają, szczur to nie chomik.

Informacje ogólne

Szczury nie są zbytnio doceniane. Budza w wielu ludziach odrazę i obrzydzenie. Co ciekawe w Indiach i Chinach postrzegane są jako zwierząta przynoszące szczęście, a nawet uznaje się je za wcielenie przodków.

Co innego jednak dzikie szczury a domowe. Szczur potrafi być równie wiernym towarzyszem jak pies czy kot.

Wiele osób dziwi się, słysząc, że szczury można trzymać w domu i są to tak samo domowe zwierzątka jak chomiki czy świnki morskie. Wiele osób brzydzi się ich ogonków, mówiąc, że są "oślizgłe", czy "łyse". Jednak nic z tych rzeczy! Ogon szczura wcale nie jest łysy, można nawet powiedzieć, że jest miły w dotyku.